De baai van Rio is vermoord

Rio de Janeiro – ‘D-Day in de shit-Bay’, mompelde mijn buurman. Verschrikt zagen we hoe plotseling amfibievoertuigen uit de golven opdoken en een leger van zwaar bewapende mariniers op het strand uitspuugde. Vluchtende mensen aan de baai van Rio. Verderop tanks.

Marjon's Olympische mijmeringen

In de aanloop naar de Olympische Spelen geef Marjon van Royen elke dag een mijmering over hoe Brazilie toeleeft naar het grootste sportevenement ter wereld

Aflevering 12, 5 augustus 2016 - De vlam is aangekomen

Aflevering 11, 4 augustus 2016 - 'Openbaar' vervoer

Aflevering 10, 3 augustus 2016 - De 'pacificatie' politie

Aflevering 9, 2 augustus 2016 - Een land met twee presidenten

Aflevering 8, 1 augustus 2016 - De baai van Rio is vermoord

Aflevering 7, 31 juli 2016 - Kindermoord

Aflevering 6, 30 juli 2016 - Rio's andere sport ...

Aflevering 5, 29 juli 2016 - Petrobras

Aflevering 4, 28 juli 2016 - Força Nacional

Aflevering 3, 27 juli 2016 - Olympisch toerisme

Aflevering 2, 26 juli, 2016 - Olympische Zika

Aflevering 1, 25 juli 2016 - Is Rio klaar voor de Spelen ...

Voor de Braziliaanse elite bestaat de slavernij nog

Rio de Janeiro – Een witte mevrouw staat met haar poedel voor de supermarkt in de rijke flatwijk waar straks het Olympisch strandvolley gespeeld gaat worden. Het beest mag er niet in. Geërgerd laat de mevrouw de manager roepen. ‘Moço, jongen’, zegt ze tegen de oudere zwarte man die in de deur verschijnt.

Waar is de kroonluchter gebleven?

Aan de vooravond van de Olympische Spelen in Rio

Door corruptie en de lage olieprijs is in Brazilië van de recente voorspoed nog maar weinig over. Leraren, verpleegsters en de politie worden niet meer uitbetaald. In augustus beginnen de Olympische Spelen. Rio is er amper klaar voor.

In Brazilië wordt elke dag een homo vermoord

Rio de Janeiro – Ze heetten Edivaldo en Jeovan. Twee leraren van in de dertig. Ze waren geliefd bij hun leerlingen in Santaluz, een stadje in het droge binnenland van de Braziliaanse deelstaat Bahia. Die avond waren ze nog tot tien uur bezig geweest. De school opfleuren, lessen voorbereiden.

Braziliaanse politici overleggen met de muziek aan

Rio de Janeiro – Het is precies een maand geleden dat ‘butler-uit-de-horrorfilm’ Temer een mes in de rug van gekozen president Rousseff stak, om zelf op haar stoel te gaan zitten. De corrupte ‘House of Cards’-voorzitter Cunha die haar afzetting voorkookte, is inmiddels door de rechter van zijn functie als Kamervoorzitter ontheven.

Militairen martelen in de favelas

Rio de Janeiro – ‘Heb je niet gehoord wat er gebeurd is?’ fluistert Angela. In de sloppenwijk bij mijn huis heerst een vreemde rust. Barretjes gesloten, geen muziek. Het dochtertje van Angela maakt een gebaar met haar hand over haar keel. ‘Ze hebben Rafael vermoord.’ Wat? Onthoofd?

De Braziliaanse ‘coronel’ is weer de baas

Rio de Janeiro – De meisjes zijn zes en negen jaar oud. Roze en rood jurkje. Een dikke man in groezelig poloshirt heeft ze op schoot. Op de achtergrond het hek van een koeien­kraal. De man wrijft zijn geslacht tegen de kinderen aan. Verkracht ze met zijn vingers. De meisjes huilen. Er komt geen hulp.

Brazilië krijgt de corruptste regering ooit

Rio de Janeiro – Dertien jaar was de PT van arbeider-president Lula da Silva, en later Dilma Rousseff, aan de macht. Voor het eerst hadden de Braziliaanse armen een eigen vertegenwoordiging. Tientallen miljoenen mensen klommen dankzij de herverdelingspolitiek van de PT uit de armoede.

Dilma Rousseff: geofferd op het altaar van de democratie

Over het afzetten van de Braziliaanse president en de terugkeer naar de 'oude macht' in de achtertuin van Amerika

‘Het gaat goed’ met Latijns Amerika, schreef de Amerikaanse denktank-baas Richard Haass op Bevrijdingsdag prominent in de Volkskrant. Volgens de voorzitter van de Council on Foreign Relations gaat hier zelfs zo goed, dat we Europa de ogen uitsteken. Het oude continent is ‘geheel in beslag genomen door de vluchtelingencrisis en de terreur’. Terwijl Latijns Amerika hard op weg is de enige plaats op aarde te worden waar iedereen ‘met bewondering – of zelfs afgunst – naar kijkt’.